
تو..
مهربان باش،
بگذار بگویند
ساده است..
فراموشکار است..
زود میبخشد..
سالهاست دیگر کسی در این سرزمین
ساده نیست..
از همان وقتی که
دیوار کاهگلی رفت و
آجر و سنگ
آمد..
از همان وقتی که ایوان شد بالکن..
خانه شد آپارتمان..
و کم کم
انسان شد صرفاً موجودی برای رفع نیاز های خود..
اما تو تغییر نکن!
تو خودت باش و نشان بده
آدمیت هنوز نفس میکشد..
هنوز میشــــود روی کســـی حســـاب باز کرد آن هم از نوع مــادام العــمر...
هنوز هســتند کســـانی که میشــود به سرشـــان
قســـم راسـت خورد...
هنوز هست کسی که دل، بهانه ی
خوبیهایش را بگیرد هر از چند گاهی...
این کره ی خاکی غبار گرفته به بودنت
نیاز دارد..
لااقل تو تغییر نکن...
مهربان بمان...
|
امتیاز مطلب : 34
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8